Pozniejszy zespol Dave Grohla a mianowicie Foo Fighters

Foo Fighters są rockową grupą stworzoną przez muzyka Dave Grohla w 1995, po rozpadzie Nirvany. Nazwa grupy wzięła się od terminu z II wojny światowej „foo fighter” używanego aby opisać tajemnicze zjawiska powietrzne. Zespół zdobył międzynarodową sławę i stworzył wiele hitów tj: “This Is a Call", "Everlong", "Learn to Fly", "All My Life", "Times Like These", "Best of You", i "DOA". Dwa z ich albumów "There Is Nothing Left to Lose" i "One by One" zdobyły nagrodę Grammy za najlepszy album rockowy. Na początku ich 5 studyjnego albumu dorobili się kilku piosenek do kilku filmowych ścieżek dźwiękowych. Min. „The One” na 2002 Orange County soundtrack.(county - ang.=hrabstwo).
HISTORIA:

D. Grohl spędził 4 lata jako perkusista Nirvany. Bez porozumienia z większością grupy Nirvany Grohl powoli napisał zapas piosenek które ukrywał przed resztą z powodu obawy, ze zrujnuje to relacje miedzy nimi. ( Grohl był pytany w kilku wywiadach czy zna niesmaczny żart o perkusiście : Co mówi perkusista zanim go wyleją z grupy?/ Hej chłopaki, spróbujcie jednej z moich piosenek! ) Zamiast tego Grohl nagrywał w studio demo i raz nawet wydał kasetę pt. Pocketwatch ( ang. - zegarek kieszonkowy) z tymi piosenkami pod pseudonimem Late (ang. - Spóźniony ) w 1992 r. Foo Fighters wystąpili we wrześniu 1995 z coverem Rolling Stone’sów.
FOO FIGHTERS:

Po śmierci Kurta Cobaina w 1994 Grohl zagościł w studiu Roberta Langa w Seattle z przyjacielem/ producentem Barrett Jonsem. Z wyjątkiem części gitarowej na X- Static granej przez G. Dulli z Afgan Whings, Grohl grał na każdym instrumencie i śpiewał na wszystkich piosenkach ze ścieżek. Zachęcony do Capitol Records przez byłego A&R Nirvany ( i właściciela Capitol Records ) Graya Gersh, Grohl profesjonalnie zmiksował swoje dema, które w rezultacie stały się albumem debiutanckim Foo Fighters. Grohl nie chciał żeby Foo Ffighters stał się jednoosobowym projektem studyjnym. Dlatego też starał się stworzyć grupę która wspomagałaby album. Początkowo kupel z byłej grupy Krist Novoselic był głównym kandydatem do zespołu ale obaj bali się że będą postrzegani jako reinkarnacja Nirvany. Słysząc pogłoski o rozpadzie grupy Sunny Day Real Estate, Grohl zaciągnął basistę SDRE's , Nate Mendela oraz perkusistę - Williama Goldsmitha. Pat Smear który był nieoficjalnym członkiem Nirvany po wydaniu In Utero, został wcielony jako drugi gitarzysta tym samym dopełniając grupę. Foo Fighters podjęli swoją pierwszą trasę koncertowa na wiosnę 1995, dedykowaną Mike Wattowi. Pierwszy singiel grupy "This Is a Call” został wydany w czerwcu 1995, był on też nazwą debiutanckiego albumu który został wydany miesiąc później. "I'll Stick Around" i "Big Me" zostały wydane jako single w następnych miesiącach.
The Colour and the Shape :

The Colour oraz the Shape After został wydany na wiosnę 1996 podczas trasy koncertowej. W tym czasie cała grupa Foo Fighters pracowała w studiu w Seattle z producentem Gilem Hortonem aby nagrać drugi album. Powstał konflikt pomiędzy Grohlem a Goldsmithem, w rezultacie czego Goldsmith postanowił opuścić grupę. Zespół przegrupował się w Los Angeles i prawie w całości nagrał ponownie album z Grohlem jako perkusistą. Album The Colour and the Shape, został wydany 20 Maja 1997. W potrzebie znalezienia perkusisty Grohl skontaktował się z Taylor Hawkinsem perkusistą grupy Alanis Morissette będącej w trakcie turnee z pytaniem czy może kogoś rekomendować. Grohl był zaskoczony gdy Hawkins zgłosił samego siebie. Hawkins zadebiutował w Foo w momencie wydania albumu. We wrześniu 1997 na wprost tłumu podczas MTV Video Music Awards, Pat Smear równolegle ogłosił swoje odejście z grupy i przedstawił swojego zastępcę, byłego kumpla Grohla z zespołu Scream Franz Stahla. W czasie nagrywania trzeciego albumu grupy, „There Is Nothing Left to Lose” Stahl odszedl z zespołu wskazując na różnice zdań. Grupa przesłuchała sporą ilość potencjalnych gitarzystów i zdecydowała się na Chrisa Shifletta który wcześniej występował z 22 Jacks i No Use for a Name. Shiflett początkowo przyłączył się do grupy tylko jako gitarzysta wyjazdowy, osiągnął pełny status w momencie nagrywania przez zespół czwartego albumu.
There Is Nothing Left to Lose :

Przed wydaniem There Is Nothing Left to Lose właściciel Capitol Records Gray Gersh został zmuszony do zejścia z planu. Kontrakt miedzy Grohlem, Greshem i Foo Fighters zawierał klauzurę która pozwala im na odejście w momencie gdy odchodzi Gersh. Grupa odeszła z Capitol Records i wstąpili do RCA. ( Gersh połączył siły z byłym menagerem Nirvany J. Silva i stworzył GAS Entertainment, firmę która opiekowała się Foo Fighters oraz innymi artystami takimi jak Jimmy Eat Word, Beck, i The Beastie Boys.) W 2000 grupa wzbudziła wiele kontrowersji swoim publicznym wsparciem dla organizacji Alive and Well, organizacja ta podważała naukowe dowody łączące wirusa HIV z AIDS. Organizacja również kwestionowała wiarygodność testów na HIV oraz bezpieczeństwo leków przeciwko HIV i AIDS. Basista Foo Fighters- Nate Mendel dowiedział się o Alive and Well czytając książkę ich założyciela. Mendel dał tę książkę do przeczytania reszcie grupy i otrzymał ich poparcie. W styczniu 2000 grupa zagrała koncert charytatywny dla tej organizacji i rozdała książki osobom zgromadzonym na koncercie. Poparcie grupy zaalarmowało wiele środowisk medycznych, które zauważyły ze przekonania zespołu są zupełnie odwrotne ze wszelkimi studiami na temat HIV i AIDS. Oskarżyli zespół o rozpowszechnianie nie udowodnionych i prawdopodobnie zagrażających życiu przekonań wśród ich fanów. Mendel mówił o zwiększeniu poparcia jednakże w nadchodzących latach grupa znacznie zmniejszyła swoje poparcie dla organizacji. Dzisiaj ich wsparcie ogranicza się do linka na ich stronie. Jeden znaczący moment w historii grupy pojawił się w lutym 2000 kiedy to zostali zaproszeni do amerykańskiego nocnego talk-show prowadzonego przez Davida Lettermana. To było jego pierwsze show po operacji serca. Latterman przedstawił ich jako „Moja ulubiona grupa grająca moją ulubioną piosenkę”. Na myśli miał "Everlong". W 2000 Foo Fighters związali się z grupą rockową Queen. Na początku tego roku gitarzysta Brian May dodał ścieżkę gitarową do ich drugiego coveru Pink Floydów "Have a Cigar" który pojawił się na ścieżce dźwiękowej do filmu Mission Impossible 2. Kiedy Queen został uznany gwiazdą rock’n’ rolla w marcu 2000, Grohl i Hawkins zostali zaproszeni na koncert z grupą na "Tie Your Mother Down".
W 2002 gitarzysta May zaczął współpracować z grupami "Tired of You i Knucklehead. Od tego czasu grupy występowały na kilku okazjach min. VH1 Rock Honors i sławnym koncercie Foo Fighters w Hyde Parku.
In Your Honor i Skin and Bones :

In Your Honor" pierwszy tytył jest dwupłytowym studyjnym albumem grupy, drugi albumem koncertowym. Został wydany 14 czerwca 2005. Żeby nagrać album grupa przeniosła się do LA do studia 606. Grohl twierdził ze dwupłytowy album – 1 płyta pełna piosenek rockowych , druga zawierająca tylko ścieżki akustyczne jest doskonałym ukoronowaniem 10 rocznicy zespołu. Grohl zasugerował w wywiadzie z magazynem NME : „ To niesamowite. Dobre w rozdzielaniu jest to że nie ma niczego pośrodku. Rock który nagraliśmy jest najlepszym rockiem jaki kiedykolwiek udało nam się nagrać”. Na 2 części albumu - akustycznej, jest piosenka "Friend of a Friend” która ma zaskakująco długą historię. Grohl napisał jak w 1990 bazując na swym pierwszym wrażeniu jakie wywarł na nim Cobain i Novoselic po wstąpieniu do Nirvany. Nagrał piosenkę w 1990 na nieformalnej kolekcji piosenek Pocketwatch wydanej na kasecie w 1992 pod pseudo Late. Wersja na albumie In Your Honor jest bardzo podobna do wersji oryginalnej ( bardziej dopracowana ). Grohl po prostu akompaniuje samemu sobie na gitarze akustycznej.
3 dni przed premierą albumu In Your Honor , 11 czerwca 2005 MTV wyemitowało 24h program na żywo o Foo przez nich prowadzony. Grupa wykupiła czas antenowy w MTV na cały dzień by nadawać swoją muzykę , teledyski oraz wydarzenia na żywo. Podczas promocji In Your Honor Grohl miał okazje nasycić swoje zainteresowanie UFO gdy Foo Fighters wystawili show w hangarze w Roswell w Nowym Meksyku. The Roswell International Air Center ( Miedzynarodowe centrum powietrzne ) jest częścią bazy wojskowej w Roswell gdzie prawdopodobnie były przechowywane części UFO który rozbił się w 1947. ( Grohl nazwał swoją markę handlową Roswell Records z okazji tego wystąpienia. ) Grohl komentował po show że chciałby mieć szansę by sprawdzić co jest przechowywane we wnętrzu innych hangarów. 17 czerwca 2006 Foo Fighters występowali w londyńskim Hyde Parku, był to ich największy nie festiwalowy koncert. Grupa była wspierana przez Juliette and the Licks, Angels & Airwaves, Queens of the Stone Age, and Motörhead. Lemmy Kilmister z Motörhead wystąpił na scenie z Foo Fighters z piosenką "Shake Your Blood" z albumu „Probot” Dave Grohla. Również zaskakującym wystąpieniem byli Brian May i Roger Taylor z Queen występując z Foo w piosence "We Will Rock You" będące wprowadzeniem do "Tie Your Mother Down". W dalszej promocji albumu In Your Honor grupa postanowiła zorganizować krótkie tournee na lato 2006. W czasie tournee gitarzysta Pat Smear wystąpił jako dodatkowy gitarzysta, Petra Haden na skrzypcach i Rami Jaffee z The Wallflowers na klawiszach. Lista osób występujących była ukierunkowana na promocje 2 akustycznego CD albumu. Grupa grała także mniej znane piosenki tj. "Ain't It The Life", "Floaty", i "See You". Grali również "Marigold" Nirvany oryginalnie napisanej przez Grohla i zaśpiewanej na singlu "Heart-Shaped Box". W listopadzie 2006 grupa po raz pierwszy w swojej historii wydała live CD ( z wystąpienia na żywo )- „Skin and Bones” ("Skóra i kości"), zawierających 15 wystąpień z ciągu 3 nocnych występów w LA. Dodatkowo 28 listopada 2006 wydano DVD ze ścieżkami które nie występowały na CD.
No i tak za bardzo się rozpisałem trzeba pamietac ze jest to blog o Nirvanie a nie o Foo fighters.;]